-
1 przytł|oczyć
pf — przytł|aczać impf vt 1. (przygnieść) to crush- wiatr przytłaczał ich do ziemi the wind pressed them against the ground2. (stanowić ciężar) [obowiązek, odpowiedzialność, ciężar] to weigh down on; [rozmiar, wielkość] to overwhelm- czuł się przytłoczony ogromem oceanu he was overwhelmed by the vastness of the oceanThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przytł|oczyć
-
2 ciążyć
(-ę, -ysz); viciążyć komuś — ( być ciężarem) to weigh sb down; ( być uciążliwym) to be a burden for sb
* * *ipf.1. (= wywierać ciężar, t. przen.) weigh, lie heavy ( na czymś on l. upon sth); ciążyć komuś (= stanowić przykry ciężar) weigh (heavily) on sb; ciąży mi głowa od senności I'm heavy with sleep; ciążyć komuś na żołądku ( o posiłku) lie heavy on sb's stomach; ciążyć na czyimś sumieniu lie heavy on sb's conscience; ciążą na nim poważne zarzuty serious accusations have been laid against him; ciąży na tobie obowiązek sprawdzenia danych it is incumbent on l. upon you to verify the data; ciąży nad nim wyrok śmierci he's under sentence of death; nad naszym rodem ciąży klątwa a curse hangs over our house.2. (= skłaniać się) ciążyć ku czemuś gravitate toward sth; incline to l. toward sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciążyć
См. также в других словарях:
równoważyć — ndk VIb, równoważyćżę, równoważyćżysz, równoważyćważ, równoważyćżył, równoważyćżony «stanowić przeciwwagę dla czegoś, znosić, wyrównywać działanie jakiejś siły, utrzymywać w równowadze» Równoważyć ciężar czegoś. Wynagrodzenie nie równoważyło… … Słownik języka polskiego
